Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun’da 7214 Sayılı Kanun ile Yapılan Değişikliklerin Rekabet Politikası Açısından Değerlendirilmesi III: Elektronik Ticaret Hizmet Sağlayıcısına Getirilen Yükümlülükler
Author :
Abstract
Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun, 7214 sayılı Kanun ile birlikte esaslı şekilde değiştirilmiştir. Bu değişikliğin temel nedeni, dijital platformların (ETAHS) artan ekonomik gücünün neden olduğu risklerin kontrol edilmesidir. Bu amaca yönelik olarak bir yandan platformun, satıcılara (ETHS) haksız ticari uygulamalar yapması yasaklanmış, diğer yandan ise, ETAHS’lerin tekelleşmesini önlemeye yönelik bazı yükümlülükler getirilmiştir. Ancak ilginç bir şekilde, Kanun, ETAHS’lere getirilen yükümlülüklerin bir kısmının (aynı gerekçeler ile) ETHS’ler için de geçerli olduğunu öngörmüştür. Oysa ne akademik literatür ne de ekonomik göstergeler ETHS’lerin faaliyet gösterdiği piyasalarda bir tekelleşme sorununa işaret etmektedir. Nitekim herhangi bir hukuk sisteminde tekelleşme ile mücadele amacıyla ETHS’lerin faaliyetlerini düzenleyen bir regülasyon yoktur ve hatta literatürde bir tartışma dahi bulunmamaktadır. Dolayısıyla bu türden bir hukuki müdahalenin hukuk politikası açısından meşru bir zemini yoktur. Yükümlülükler incelendiği zaman, bunların muhteva açısından da bazı sorunlar içerdiği görülmektedir. En başta yükümlülüklere temel olan finansal eşik sistemi, pazar gücü ile ilgili olmadığı ölçüde hatalı uygulamaya açıktır. Bunun haricinde, indirim ve reklam bütçesi sınırlamaları ve lisans ücreti gibi yükümlülükler, rekabeti sağlamaktan ziyade, rekabet karşıtı etki doğurma potansiyeli taşımaktadır.
Keywords
Abstract
The Law on the Regulation of Electronic Commerce has undergone a significant amendment with the Law No. 7214. The main reason for the amendment is to control the risks associated with the increasing economic power of digital platforms. Therefore, the amendment aims to foster competition in digital markets by controlling the monopolistic behavior. To that aim, on the one hand, unfair commercial practices were prohibited to curtail its asymmetrical economic power against the online merchants in the marketplace; on the other hand, new obligations have been imposed on the platforms in order to make the markets more competitive. Interestingly, however, the Law stipulated that some of the obligations imposed on digital platforms also apply to online merchants. However, there is no monopoly problem or market failure in the markets where online merchants operate. As a matter of fact, there is no legislation in place in any of legal system which aim to regulate the behavior of online merchants to combat monopoly, and there is not even a discussion in the economic or legal academic literature. Therefore, it seems that there is no legitimate ground for regulating these online markets. When we consider the obligations that brought upon online merchants, other (substantive) problems can easily be detected. The financial threshold system, which is the basis for determining the nature of obligations, is susceptible to type I and II errors to the extent that it is not related to market power. Apart from this, obligations such as discount and advertising budget limitations and license fees have the potential to create an anti-competitive effect rather than ensuring competition.