Türkiye, temel enerji kaynağını nükleer enerjiye dönüştürmeyi planlamaktadır. Bu da enerji kaynakları bakımından bir dönüm noktasıdır. Diğer enerji türlerine göre daha yeni ve verimli bir enerji türü olan nükleer enerjinin olağan faaliyetleri sırasında çevreye ve insanlara diğer enerji türlerine oranla daha az zarar verdiği ileri sürülmektedir. Ancak nükleer santrallerde tek bir kaza meydana gelmesi durumunda, çevrenin ve insan sağlığının uğrayacağı zararlar diğer enerji türlerine oranla şüphesiz çok daha fazladır. Bu nedenle, planlanan nükleer santrallerin faaliyete geçmelerinden önce nükleer santral tesislerinde güvenlik önlemlerinin önemi ve işletenin sorumluluğuna ilişkin düzenlemelerin yeterliliği konularının üzerinde durulması bir gerekliliktir. Türkiye, 1960 tarihli Nükleer Enerji Alanında Üçüncü Şahıslara Karşı Kanuni Sorumluluk Hakkındaki Paris Sözleşmesi ve ek protokollerine taraftır. 5710 sayılı Nükleer Güç Santrallerinin Kurulması ve İşletilmesi ile Enerji Satışına İlişkin Kanun’un 5. Maddesinde sorumluluk konusunda doğrudan Paris Sözleşmesi’ne atıf yapılmakla yetinilmiştir. Bunun dışında Türk Hukukunda nükleer sorumluluk alanında başkaca özel düzenleme bulunmamaktadır. Ancak Paris Sözleşmesi’nde düzenlenmeyen hususlar bakımından Türk sorumluluk hukukunun genel yapısı çerçevesinde Türk Borçlar Kanunu’nun 71. maddesinde düzenlenen tehlike sorumluluğu gündeme gelecektir. Bu kapsamda bu çalışma ile Türk hukukunda nükleer santral işletenlerin hukuki sorumluluğu incelenecek ve bu kapsamda öneriler sunulacaktır.
Turkey is planning to convert its main energy source with nuclear energy. Nuclear energy is a comparable new and efficient energy source and claimed to have less adverse effects over humankind and environment during the normal course of its production. However, in case of a radiation leak, there may be possible mortal damages. Therefore, the significance of safety measures in nuclear power plants and the adequacy of third party civil liability regulations in nuclear accidents has to be revisited in Turkey before the projected nuclear power plants start their operations. Turkey is a signatory of the Paris Convention on Third Party Liability in the Field of Nuclear Energy and various amending protocols. Law numbered 5710 on Installation and Operation of Nuclear Power Stations and Sale of Energy does not provide any rules regarding third party civil liability in nuclear accidents, only made clear reference to Paris Convention. Article 71 of Turkish Code of Obligations on strict liability for abnormally dangerous activities shall be applicable in matters, which are not stipulated in the Paris Convention. Within this framework, this paper aims to assess the provisions regarding civil liability for nuclear damages under Turkish Law and to provide efficient proposals thereof.