AVRUPA BİRLİĞİ, TOPLULUK MARKALARINA REFORM GETİREBİLDİ Mİ?
Author :
Abstract
Kurucu antlaşmaların malların serbest dolaşımı ilkesini öngörmesi ve bu ilkenin markanın sahibine verdiği tekel hakkı ile çatışması nedeniyle, AB’de marka hukuku konusunda müdahalede bulunmak gerekli görülmüştür. Bu doğrultuda, ulusal marka düzenlemelerinin maddî hukuk hükümlerinin uyumlaştırılması için Marka Direktifi kabul edilmiştir. Ancak, bu düzenlemenin markanın ülkeselliği ilkesini tamamen bertaraf edememesi, Topluluk Markası Tüzüğü’nün kabulünü zorunlu kılmıştır. Bir Konsey Tüzüğü’nden kaynaklanan Topluluk Markası, yeknesak bir sınai mülkiyet türüdür. Bu nedenle, günümüze kadar kabul edilmiş uluslararası sözleşmeleri aşarak üniter etkisiyle dikkat çekmektedir. Böylece, tek dil kullanılarak, tek merkezden (OHIM) yapılan tek başvuru ile Üye Devletlerin tümünde geçerli olan tek bir hak elde edilmektedir. Aradan geçen 22 yıl sonra, AB’nin iki bileşenli marka mevzuatında reform niteliğinde değişiklikler yapılması gerekmiş, bu nedenle Aralık 2015’te Tadil Tüzüğü ve Tadil Direktifi kabul edilmiştir.
Keywords
Abstract
In the EU, it was deemed necessary to intervene with respect to trademark law, owing to the principle of free movement of goods stipulated in the founding treaties and the conflict of this principle with the monopoly right granted to the proprietor of the trademark. Therefore, the Trademark Directive was adopted for the harmonization of the substantive law provisions of the national trademark legislation. However, the failure of the Directive to succeed to totally eliminate the principle of territoriality necessitated the adoption of the Community Trademark Regulation. The Community Trademark, which is based on a Council Regulation, is a uniform type of industrial property right. Thus, it attracts attention with its unitary effect by going beyond the international agreements adopted up-to-date. Accordingly, a single right effective in all of the Member States can be obtained through a single application to a single Office (OHIM), using a single language. After 22 years, reformatory amendments were essential for the EU’s two-component trademark legislation, thus the Amending Regulation and the Amending Directive were adopted in December 2015.