Bu çalışma, Türk idari yargısında tanık dinletilememesi sorununu konu edinmiştir. İdari yargıda tanık delilinin gerekliliği ve kullanılmasının mümkün olduğu, idari yargılama usulüne hakim olan ilkeler ve idari yargılama usulü kanununun sistematiği üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır. Meselenin adil yargılama hakkı bakımından önemine ayrıca değinilmiş, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin yakın tarihte verdiği Dilek Genç v. Türkiye kararı üzerinden, söz konusu ispat aracına yönelik bir içtihat değişikliğine yahut kanuni düzenlemeye duyulan ihtiyaç vurgulanmıştır.
This study deals with the problem of the inability to hear witnesses in Turkish administrative proceedings. The necessity and possibility of the use of witness evidence in administrative proceedings is tried to be explained through the principles governing the administrative procedure and the systematics of the Administrative Procedure Law. The importance of the issue in terms of the right to a fair trial has also been emphasized, and the need for a change in case law or a legal regulation regarding this means of proof has been emphasized through the recent decision of the European Court of Human Rights in Dilek Genç v. Turkey.