ŞİRKETLER TOPLULUĞUNUN HÂKİMİ, BİR TEŞEBBÜS OLABİLİR Mİ?
Author :
Abstract
6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu, ekonomik hayatın, kanunların ruhu ve lafzıyla çelişkili olmaması gerektiğinden hareketle, şirketler topluluğu hususunda yasal düzenlemeler getirmiştir. Mevcut Türk Ticaret Kanunu’nun 195. maddesinin 1. fıkrası ile şirketler topluluğu, kural olarak ticaret şirketleri temelli düzenlenmiştir. Ancak aynı maddenin 5. fıkrası ile, ticaret şirketleri temelinde düzenlenen şirketler topluluğuna, geniş anlamda bir istisna getirilmiştir. Maddenin lafzından görüleceği üzere; bu düzenleme ile şirketler topluluğunun hâkiminin, bir teşebbüs olabileceğine ilişkin geniş bir kural öngörülmüştür. İki bölümden oluşan bu çalışmanın ilk bölümünde, genel olarak şirketler topluluğu hukukundan bahsedilerek şirketler topluluğunun Kanun’da düzenlenme amacı, unsurları, hâkimiyet ve hâkimiyet türlerine değinilmiştir. İkinci bölümünde, şirketler topluluğunda hâkim teşebbüs kavramı, teşebbüslerin tacir sayılmaları ve yurt dışı merkezli olması hususları incelenmiştir. Sonuç ve değerlendirme bölümünde ise, şirketler topluluğunda hâkim şirketin, bir teşebbüs olup olamayacağı, olması halinde ne gibi problemlerle karşılaşılacağı hususlarında değerlendirmelerde bulunulmuştur.
Keywords
Abstract
The Turkish Commercial Code No. 6102 has introduced legal regulations regarding the group of companies, based on the fact that economic life should not be in conflict with the spirit and letter of the laws. According to the first paragraph of the 195th article of the current TCC, the group of companies is regulated as a trading company as a rule. However, with the 5th paragraph of the same article, a broad exception has been introduced for the group of companies regulated as trading companies. As can be seen from the wording of the article; with this regulation, a broad rule has been envisaged regarding the fact that the dominant of the group of companies can be an enterprise. In the first part of this study consisting of two parts, the law of the group of companies is mentioned in general and the purpose of regulating the group of companies in the Law, its elements, dominance and types of dominance are mentioned. In the second part, the concept of dominant enterprise in the group of companies, the fact that the enterprises are considered as merchants and that they are based abroad are examined. In the conclusion and evaluation section, evaluations are made on whether the dominant company in the group of companies can be an enterprise and what kind of problems will be encountered if it is.
