SINAİ MÜLKİYET KANUNU ÇERÇEVESİNDE TANINMIŞ MARKA VE KORUNMASI
Author :
Abstract
Markalar kural olarak sadece tescil edildiği mal ve hizmetler açısından korunmaktadır. Ancak tanınmış marka bu kurala istisna teşkil etmektedir. Nitekim tanınmış markalar tescil edilmediği mal ve hizmetler açısından da tüketiciler nezdinde olumlu bir etkiye sahip olduğundan tanınmış markaya tescilli olmadığı mal ve hizmetler açısından da koruma sağlanmaktadır. Bu nedenle bir markanın tanınmış nitelik taşıyıp taşımadığı önem arz etmektedir. Tanınmış marka konusunda gerek ulusal gerekse uluslararası mevzuatta kesin bir tanım yapmaktan kaçınılmakta, her somut olayda markanın tanınmış nitelik taşıyıp taşımadığının ayrı ayrı incelenmesi gerektiği ifade edilmektedir. Bir markanın tanınmış nitelik taşıyıp taşımadığı öğreti ve yargı uygulaması tarafından oluşturulan bazı kriterler yoluyla tespit edilmektedir. Tanınmış markanın kural olarak sahibinin rızası olmadan kullanılması mümkün değildir. Ancak Sınai Mülkiyet Kanunu üçüncü kişilere haklı sebep ileri sürerek tanınmış markayı kullanma yetkisi tanımıştır. Bu nedenle üçüncü kişi herhangi bir haklı sebep ileri sürerse sahibinin rızasını almaya gerek olmaksızın tanınmış markayı kullanabilir. Çalışmamızda tanınmış marka nitelendirmesinde dikkate alınan unsurlar ve tanınmış markanın korunması konuları incelenmektedir.
Keywords
Abstract
As a rule, marks are protected only in terms of the goods and services for which they are registered. However, well-known marks are an exception to this rule. As a matter of fact, since well-known marks have a positive effect on consumers in terms of goods and services for which they are not registered, protection is also provided for goods and services for which they are not registered. For this reason, it is important whether a mark is well-known or not. It is avoided to make a precise definition of a well-known mark in both national and international legislation, and it is stated that whether the trademark has a well-known quality should be examined separately in each concrete case. Whether a mark is well-known or not is determined through some criteria established by doctrine and judicial practice. As a rule, it is not possible to use a well-known trademark without the consent of the owner. However, the Industrial Property Law (IPL) has authorized third parties to use the well-known mark by claiming just cause. Therefore the third party may use the well-known trademark without the need to obtain the consent of the owner, if he or she puts forward any justifiable reason. In our study, the factors considered in the qualification of well-known mark and the protection of a well-known mark are examined.