KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ'NDE ANLAŞMALI BOŞANMA
Author :
Abstract
Anlaşmalı boşanma 1/98 sayılı Aile Yasası ile 2015 tarihli Değişiklik Yasası’nda yer alan boşanma sebeplerindendir. Anlaşmalı boşanmanın söz konusu olabilmesi için, evliliğin en az bir yıl sürmüş olması, eşlerin birlikte dava açması veya eşlerden birisinin herhangi bir sebeple açmış olduğu boşanma davasını, diğer eşin kabul etmesi, eşlerin hakim tarafından bizzat dinlenmiş olunmaları ve boşanmanın hukuki sonuçları hakkında anlaşmaya varmış olmaları, hukuki sonuçlar hakkında yapılan anlaşmanın hakim tarafından uygun bulunması gerekmektedir. Aksi taktirde, anlaşmalı boşanma mümkün değildir. Anlaşmalı boşanma, genel, mutlak ve kusura dayalı olmayan bir boşanma sebebidir. Anlaşmalı boşanma halinde, evlilik birliğinin temelden sarsılmış olduğu karine olarak kabul edilmektedir. Anlaşmalı boşanmaya ilişkin düzenlemeyi ele alan, 1/98 sayılı Aile Yasası’nın 24. maddesinin dokuzuncu fıkrası ile Türk Medeni Kanun’unun 166. maddesinin üçüncü fıkrasının birbirinden farklı olmadığı, aynı içeriğe sahip olduğu görülmektedir. Bu sebeple, çalışmamızda, hem Kuzey Kıbrıs hukukuna ilişkin hem de Türk hukukuna ilişkin kaynaklara yer verilmiştir.
Keywords
Abstract
Consensual divorce is one of the reasons for divorce in the Family Law No. 1/98 and the Amendment Act of 2015. For a consensual divorce to be possible, the marriage must have lasted at least one year, the spouses must file a lawsuit together, or the other spouse must accept the divorce case filed by one of the spouses for any reason, the spouses must have been heard personally by the judge and have agreed on the legal consequences of the divorce, and the agreement on the legal consequences must be approved by the judge. Otherwise, a consensual divorce is not possible. It is seen that the ninth paragraph of Article 24 of the Family Law No. 1/98 and the third paragraph of Article 166 of the Turkish Civil Code, which deals with the regulation on consensual divorce, are not different from each other and have the same content. For this reason, in our study, sources related to both Northern Cyprus law and Turkish law are included.