Çalışmada Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin Micallef v. Malta davasında , nihai kararlar dışındaki yargı kararlarının adil yargılanma hakkının tanıdığı güvenceler karşısındaki durumunu tespit etmek için, kullandığı denetim yönteminin Türk hukukunda yürütmenin durdurulması kararları açısından sonuçları incelenecektir. Türk hukukunda, Anayasa Mahkemesi bireysel başvuru dosyalarında yürütmenin durdurulması kararlarının yerine getirilmemesi hallerini incelemiş ve yürütmeyi durdurma kararlarını yargılamanın bütünü üzerindeki etkisi kapsamında değerlendirmiştir. Çalışmada AİHM’in yaklaşımı ile AYM’nin yaklaşımı Türk hukuku göz önüne alınarak karşılaştırılacaktır. Bu karşılaştırmada yakın tarihli Mehmet Taner Şentürk v. Türkiye kararından hareket edilecektir. Çalışmada, Türk idare hukukunda yürütmenin durdurulması kararlarının kategorik olarak Micallef testini karşıladığı, uygulanmamalarının nihai kararın sonucundan bağımsız olarak adil yargılanma hakkını ihlal ettiği gösterilecektir.
In this study, the outcome of the Micallef v. Malta case test, which is used by the European Court of Human Rights to determine the legal status of court decisions other than the final judgment within the scope of the right to a fair trial, will be examined in terms of the stay of execution decisions in Turkish administrative law. In Turkish law, the Constitutional Court has ruled on the nonexecution of the stay of execution decisions in individual application cases and evaluated the stay of nonexecutions within the scope of their impact on the whole of the proceedings. The approach of the ECtHR and the approach of the Constitutional Court will be compared, considering Turkish law. The recent Mehmet Taner Şentürk v. Turkey case will be taken as a starting point in this comparision. In the study, it will be shown that the stay of execution decisions in Turkish administrative law categorically meet the Micallef test, and their nonexecution violates the right to a fair trial regardless of the outcome of the final decision.