ÖLÜDEN ORGAN NAKLİ – ÖLÜM ANININ TESPİTİNİN ÖNEMİ- ÖLEN KİŞİNİN VUCUT PARÇALARI ÜZERİNDE TASARRUF VE NAAŞ ÜZERİNDE HAKKA İLİŞKİN BAZI DÜŞÜNCELER
Author :
Abstract
Ölüden gerçekleştirilecek organ ve doku nakillerinde doğaldır ki verici ölüdür. Ancak ölüm anının tespiti, bu amaçla da ölümün tanımlanması sorunsalı çıkmaktadır. Zira bu konuda bazı tartışmalar bulunmaktadır. Bir kısım eser ve çalışmalarda naklin ölüm anı gerçekleşmeden yapıldığı bu sebeple de aslen kadavradan naklin mümkün olmadığı belirtilmektedir. Hatta beyin ölümü gerçekleştiği belirtilen hastalar için “kalbi atan kadavra” deyimi dahi kullanılmaktadır. Bu eleştiriler ışığında bakıldığında kişinin verdiği rıza veya yakınları tarafından verilen rızanın muteberliği de tartışma konusu olmaktadır.
Keywords
Abstract
It is obivious that the donor is dead in organ and tissue transplantation to be performed from a dead donar. However, the determination of the moment of death and the determination of death for this purpose are problematic, as there are some debates on this subject matter. In some works and studies, it is stated that the transpantation from cadaver is not possible because of the fact that the death was not realized. Even the term "beating heart cadaver" is used for patients who have brain death. In light of these critiques the validty of the consent provided by the individiual or by its relatives wii also ve the subject of the discussions.